Το Εγχώριο Μουσείο της Πάφου σας δίνει μια ματιά στο τι ήταν η ζωή στην Κύπρο εδώ και χρόνια. Φωλιασμένο στην καρδιά της Παλιάς Πόλης της Πάφου, είναι ανοιχτό όλο το χρόνο.

Αυτά τα λόγια προέρχονται από τον ιστότοπο του μουσείου και αποτελούν μήνυμα από τον ιδρυτή, ο οποίος πέθανε το 2007:

ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΗ ΕΛΙΑΔΕΣ

Ανεξάρτητα από την αξία τους, τα εκθέματα μέσα σε ένα Εθνογραφικό Μουσείο θα πρέπει πάντα να αποσκοπούν στην παροχή γενικής και ειδικής εικόνας, μιας μορφής ζωντανής εικόνας που αντικατοπτρίζει την εξέλιξη της εξέλιξης του ανθρώπου, από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι το παρόν. Θα πρέπει να είναι μια παράσταση και έκφραση της ζωής μέσα από τις πιο ουσιαστικές φάσεις της. Ελπίζω ειλικρινά ότι οι επισκέπτες θα εγκρίνουν και θα επικυρώσουν τους στόχους και τους στόχους μου κατά την περιήγησή τους στα εκθέματα.

Ίσως το όνομα "Μουσείο Λαϊκής Παράδοσης και Πολιτιστικής Κληρονομιάς" να ταιριάζει σε αυτό το είδος του μουσείου, ωστόσο ο τίτλος αυτός απέδειξε πόσο χρονοβόρα και πιστεύω ότι ο όρος εθνογραφικός είναι περισσότερο κατανοητός και αποδεκτός σε διεθνή βάση.

Πολλές ευνοϊκές αναφορές έχουν κατευθυνθεί στο «Ιδιωτικό Εθνογραφικό Μουσείο της Πάφου» τόσο από τον εθνικό όσο και από τον διεθνή Τύπο με τις συλλογές του Μουσείου που προωθούνται και σε αρκετούς τουριστικούς οδηγούς, έχουμε επίσης θέμα πολλών τηλεοπτικών προγραμμάτων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Πιστεύω ότι ένα Εθνογραφικό Μουσείο δεν πρέπει μόνο να συμβάλλει στη γνώση του επισκέπτη, θα πρέπει επίσης να τονώσει και να προσφέρει μια ζωντανή, ενημερωτική και περιεκτική περιήγηση στη συλλογή. Θα πρέπει να κάνει τον επισκέπτη να έχει έντονη συνείδηση ​​του πνεύματος της ιστορικής παράδοσης, της ψυχής και της ουσίας του κυπριακού πολιτισμού. Αυτό μοιάζει με ένα "πολιτιστικό κέντρο", ένα καταφύγιο μάθησης και γνώσης, όπου οι επισκέπτες αμφισβητούνται ανεξάρτητα από τις γνώσεις τους για την ιστορία, την τέχνη ή τις πολιτιστικές παραδόσεις. το μουσείο λειτουργεί επειδή είναι πραγματικά προσβάσιμο σε όλους τους ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλες τις ηλικίες.

Ένα μουσείο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απλός αποθηκευτικός χώρος γεμάτος με άψυχα και κάποτε χρήσιμα αντικείμενα, πρέπει να προσφέρει γνώσεις οι οποίες, φωτίζοντας το παρελθόν μας, μας βοηθούν όλους να αντλήσουμε ελπίδα για ένα καλύτερο και πιο ευτυχισμένο μέλλον.

Κάθε μουσείο με το συγκεντρωμένο, επιστημονικά διαρρυθμισμένο και εκθεμένο περιεχόμενό του αποτελεί ένα ζωντανό χώρο με πολύτιμα αντικείμενα, μέσα από τα οποία αναβιώνουν οι παραδόσεις, οι κανόνες και τα έθιμα. Ένας τόπος όπου το παρελθόν επιστρέφει και γίνεται μέτρο σύγκρισης με το παρόν, η ιστορία ξαναγράφηκε και απεικονίζεται ο άνθρωπος και ο πολιτισμός του. Το αποτέλεσμα είναι η επανάληψη της χρονολογικής και ψυχικής ηλικίας του ανθρώπου, της ιστορικής και δημιουργικής του διαδρομής και της συνολικής ύπαρξής του μέσα στο χρόνο.

Τα μουσεία πρέπει να περιλαμβάνουν όχι μόνο μια "προ-εκπαίδευση" αλλά και τη ζωντανή ιστορία ενός λαού της χώρας. Θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά μου Νικόλα και Φρύνη για τη συμβολή τους στον εμπλουτισμό της συλλογής του Μουσείου. Μερικά από τα απολιθώματα και ένα μεγάλο αριθμό potsherds από τις Πτολεμαϊκές και Ρωμαϊκές Περίοδοι συλλέχθηκαν από αυτούς, όταν σε νεαρή ηλικία, υπό την καθοδήγησή μου έμαθαν να ψάξουν στο έδαφος.

Είναι σημαντικό να εκφράσω την αιώνια ευγνωμοσύνη μου στη σύζυγό μου Χρύσο Ηλιάδη για την ακούραστη της προσοχή στη συντήρηση και συντήρηση της συλλογής του Μουσείου. Η προσωπικότητά της συνδέεται πολύ στενά με την ίδια την ύπαρξη του Μουσείου και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι χωρίς την αφοσίωση, τον ενθουσιασμό και το πάθος της, η ίδια η ύπαρξη του Μουσείου θα ήταν αδύνατη.